Στον δεύτερο - και πλέον βραχύβιο στο αξίωμα - εκ των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης θα μπορούσαν πιθανόν να προσαφθούν κάποιες μικρομομφές: π.χ. για τον κάπως δημαγωγικό χαρακτήρα του προεκλογικού μοιράσματος ευρωκοινοτικών επιταγών και άλλα παρεμφερή, στην πραγματικότητα εξίσου ασήμαντα... Ενώ - αν και αυτό δεν αφορά τις πρωθυπουργικές επιλογές του, ούτε αποτελεί κριτική την οποία εγώ προσωπικώς συμμερίζομαι πλήρως - αρκετοί "παραδοσιακοί" είδαν και εξακολουθούν να βλέπουν τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα τις "επί το δημοκρατικότερον" απλουστεύσεις, κάποιοι μάλιστα ίσως θα έλεγαν "εκπτώσεις", τις οποίες ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε και έκανε στην επίσημη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Ανεξαρτήτως πάντως κάποιων τέτοιων υποθετικών ή/και πραγματικών "πλημμελημάτων" του... Κατά την εκτίμησή μου, τουλάχιστον, ο συγκεκριμένος - βασιλόφρων δε - πολιτικός υπήρξε ο δημοκρατικότερος, πλέον ήπιος, πιο προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις του...