Στο προηγούμενο κείμενό μου για τον σημερινό πρωθυπουργό της χώρας αναφέρθηκα στα όχι ευάριθμα σφάλματα έως και ατοπήματα που θα μπορούσαν να του προσαφθούν. Και το έκανα με "αμείλικτη" σχεδόν αυστηρότητα και με μια -μη στρογγυλοποιούμενη από οποιαδήποτε σκοπιμότητα- κριτική προσέγγιση... Παρόλα τα ατοπήματά του ωστόσο, ενδεχομένως δε και πολλά ακόμη που μου διέφυγαν (ορισμένα εκ των οποίων, πάντως, κάποιοι εκφραζόμενοι με φανατισμό ή εμπάθεια εναντίον του φτάνουν να τα βλέπουν μέχρι και ως "ηθικώς βορβορώδη"...) Κινούμενος δε στη λογική του ότι επιδιώξιμος δεν είναι ο καλύτερος δυνατός κόσμος, αλλά ένας κόσμος κατά το δυνατόν καλύτερος... Θα δυσκολευόμουν να μην χαρακτηρίσω, ας φαίνεται αντιφατικό προς τα προηγηθέντα, τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως ένα εκ των πλέον επιτυχημένων πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης! Για αρκετούς λόγους. Συγκεκριμένα: Πρώτα απ' όλα για το διεθνές κύρος που αδιαμφισβητήτως προσέφερε στη χώρα. Σχεδόν σε κάθε γωνιά...