Η Ευρώπη θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η ισχύς δεν είναι αυτονόητη και δεν χτίζεται μέσω του διχασμού, ούτε με έλλειψη αντίδρασης Share: Share via Facebook Share via Twitter Share via LinkedIn Share via Email Από την έντυπη έκδοση Κατερίνα Τζωρτζινάκη • [email protected] Ροές εμπορίου, δασμοί, εφοδιαστικές αλυσίδες, φυσικοί πόροι, συναλλαγματικά αποθέματα, ακόμα και ανθρώπινες ζωές "εργαλειοποιούνται" σε πρωτοφανή κλίμακα. Και το εύλογο ερώτημα, πώς η ΕΕ μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων; Πώς να αντέξει την πίεση στα κρίσιμα σημεία, άμυνα, βαριά βιομηχανία και τεχνολογίες που διαμορφώνουν το μέλλον; Ο Μάριο Ντράγκι είπε ξεκάθαρα ότι η γραμμή μεταξύ οικονομίας και ασφάλειας γίνεται όλο και πιο θολή. Όπως το έθεσε πρόσφατα υψηλόβαθμος Ευρωπαίος διπλωμάτης στο Euronews, "δεν ζούμε πια σε μια παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες, αλλά στην ισχύ". Όλα μπορούν να γίνουν "όπλα" για την επίτευξη πολιτικών ή στρατηγικών στόχων...