Σε ένα περιβάλλον που οι σκιές και οι κατηγορίες για αδιαφάνεια, διαφθορά και συγκάλυψη αποτελούν μέρος της καθημερινής κριτικής, το να αναγνωρίζεις τα προβλήματα και να παρεμβαίνεις αποφασιστικά, δεν είναι αυτονόητο. Απαιτεί πολιτικό θάρρος, αξιακή συνέπεια και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Η συζήτηση γύρω από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τα προβλήματα που εντοπίστηκαν σε συγκεκριμένους μηχανισμούς είναι χρήσιμη - όταν γίνεται με ειλικρίνεια και διάθεση βελτίωσης. Η καλόπιστη κριτική είναι θεμιτή και καλοδεχούμενη. Δεν μπορεί όμως να μετατρέπεται σε όχημα ισοπέδωσης, ούτε να χρησιμοποιείται εργαλειακά για να ακυρωθεί συνολικά ένα τεράστιο κυβερνητικό έργο. Υπήρξαν παθογένειες. Υπήρχαν για χρόνια. Μεγάλωσαν μέσα από την ανοχή, τη σιωπή, και την απουσία ελέγχου. Στρεβλώσεις και "παραθυράκια" που έγιναν καθεστώς. Όμως για πρώτη φορά, δεν υπήρξε κουκούλωμα ούτε ανοχή. Αντιθέτως, υπήρξε αντίδραση. Υπήρξε δράση. Υπήρξε απόφαση για κάθαρση. Η κυβέρνηση ανέλαβε...