"Πάλι για τα τροχαία γράφεις; Δε βαρέθηκες"; Με αυτή την ατάκα με αντιμετώπισε η σύζυγός μου, όταν διαπίστωσε, ότι ασχολούμαι (πάλι) με το ζήτημα της τροχαίας αστυνόμευσης. "Ναι, πάλι", απάντησα. "Με αφορμή το νέο ΚΟΚ που παρουσιάστηκε επισήμως και μάλιστα στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, από τα πρωθυπουργικά χείλη". Δεν πτοήθηκε. "Έχεις συνειδητοποιήσει πόσα άρθρα έχεις γράψει για το θέμα τους τελευταίους μήνες"; Δύο το 2024 και άλλα δύο το 2023 ! "Για να μην αναφερθώ σε προηγούμενα έτη... Το έχεις εξαντλήσει! Νομίζεις άλλωστε πως σε ακούει κανένας"; Ματαίως προσπάθησα να εξηγήσω, ότι το κίνητρο μου δεν είναι το να με "ακούσει" κάποιος. Γράφω διότι το θεωρώ επιστημονικό και κοινωνικό χρέος μου. Διότι πιστεύω βαθιά, ότι ο επιστήμονας - και ιδιαιτέρως ο κοινωνικός επιστήμονας - δεν πρέπει να συνομιλεί μόνο με τους συναδέλφους του αλλά κυρίως με τον κόσμο και την κοινωνία. Ας είναι... Πάμε λοιπόν ξανά να ασχοληθούμε με την σύγχρονη "πανώλη"...