Στον άτυπο "εθνικό ύμνο" που μας χάρισε ο Σαββόπουλος υπάρχουν κάποια ωραία στιχάκια (τα οποία ελαφρά ανασυντάσσω για τις ανάγκες του παρόντος): "Τι να φταίει η Βουλή; Τι να φταιν' οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, αν πονάει η κεφαλή;" Αναλόγως, το τι μπορεί να "φταίει η Βουλή" εξηγείται από την απίθανη περίπτωση εφαρμογής του 60ού άρθρου του Συντάγματος, το οποίο ορίζει στην πρώτη παράγραφο πως: "Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση". Ωραία, αλλά σε μια συγκυρία, όπως αυτή που διαμορφώθηκε τις προάλλες με την κακοκυβέρνηση των ΕΛΤΑ, ποιο από τα δύο αποδίδει καλύτερα τη σημερινή εικόνα του ρόλου των εκπροσώπων του Έθνους; Και τα δύο, κατά τη γνώμη μου. Μόνον που, ούτε σε αυτή την περίπτωση, αποφάσισαν για κάτι οι βουλευτές. Της πλειοψηφίας μάλιστα. Άσκησαν απλώς και ξαφνικά, ένα άγραφο "δικαίωμα" αρνησικυρίας, βέτο δηλαδή, σε ένα θέμα για το οποίο υπέθεσαν ότι θα μπορούσε να βλάψει το "συμφέρον"...