Είναι εκπληκτικό πόσο απλά λειτουργεί πια η παραπληροφόρηση. Δεν χρειάζεται οργάνωση, στρατηγική ή σχέδιο. Χρειάζεται λίγοι να μιλούν πολύ και γρήγορα. Αρκετά γρήγορα ώστε οι πολλοί να μην προλαβαίνουν να σκεφτούν. Ένα κομμένο βίντεο, μια παραποιημένη φράση, ένας τίτλος με τη σωστή δόση αγανάκτησης αρκούν για να καθορίσουν το πολιτικό κλίμα μιας ολόκληρης εβδομάδας, αν όχι μήνα. Κι αυτό το απλό, σχεδόν πρόχειρο φαινόμενο, έχει μετατραπεί σε κανονικό μηχανισμό αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση δεν απειλείται από τις αποφάσεις της, αλλά από το αφήγημα που άλλοι διαμορφώνουν για αυτές. Κάθε μέτρο, κάθε πρωτοβουλία, κάθε νομοσχέδιο, περνούν πρώτα από το φίλτρο μιας στρεβλωμένης πληροφόρησης που αρχικά προλαβαίνει και κατόπιν αλλοιώνει την πραγματικότητα. Πριν ακόμη ψηφιστεί ένας νόμος, έχει ήδη κριθεί στο Timeline. Πριν ακουστεί μια εξήγηση, έχει ήδη καταδικαστεί. Η κατάσταση που παρακολουθούμε και, έως ένα βαθμό βιώνουμε, δεν είναι πολιτική...