Άκουγα προχθές την κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, με την συγκεκριμένη και εμπεριστατωμένη κριτική της προς την κυβέρνηση και σκέφτηκα πόσο τυχερός είναι ο πρωθυπουργός διότι δεν την έχει απέναντί του ως ηγέτιδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλιώς αποφάσισαν οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ στις εσωκομματικές εκλογές και αυτή την επιλογή τους την καρπώνεται, εξ αντικειμένου, η κυβέρνηση. Όμως ο λόγος της κυρίας Διαμαντοπούλου υπάρχει και ακούγεται, αγνοώ όμως το πολιτικό βεληνεκές του. Πιο πολύ ακούω τους μουσαφίρηδες της Νέας Δημοκρατίας να εκφράζονται θετικά προς το πρόσωπό της παρά τους γηγενείς Πασόκους. Δηλαδή υποψιάζομαι ότι τα όσα λέει και ο τρόπος που τα λέει έχουν μεγαλύτερο ακροατήριο εντός της κυβερνητικής παράταξης παρά στον δικό της χώρο, του οποίου ένα σημαντικό κομμάτι τη θεωρεί ξένο σώμα. Αυτό προκύπτει από τα δημόσια σχόλιά τους. Αυτό σημαίνει πως αν εκλεγόταν αυτή αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο διεμβολισμός ενός μέρους της βάσης της Νέας...