Σημείωνα τις προάλλες ότι θεωρώ αδύνατον αλλά και αντίθετο στον κοινό νου, να πιστεύσουμε ότι οι βουλευτές θα κάνουν σωστά τη δουλειά της ανάκρισης. Αδύνατον πρακτικώς και ανθρωπίνως να αποδώσουν πραγματικές ευθύνες και όχι από αυτές που προσφυώς θυμίζουν "τυμβωρυχία" και μάλιστα να παραπέμψουν με κατηγορητήριο το οποίο δεν θα καταπέσει στο δικαστήριο. Ιδίως για τους βουλευτές των αντιπολιτεύσεων αλλά και της συμπολιτεύσεως, αν και για διαφορετικούς λόγους. Επιπροσθέτως, όλα τα κόμματα έχουν συμφωνήσει ότι οι διαδικασίες ελέγχου πρέπει να αλλάξουν συθέμελα για τις, σύμφωνα με το Νόμο, υπουργικές ευθύνες, όταν προκύπτει θέμα παράβασης ή αμέλειας ή παραμέλησης των καθηκόντων μελών του υπουργικού συμβουλίου. Έχουν μάλιστα συμφωνήσει ότι η συνταγματική αλλαγή, μετά από εκείνη που εισηγήθηκε η Νέα Δημοκρατία και ήδη ισχύει η οποία μάλιστα κρατά ζωντανή την έρευνα για όσο χρόνο χρειαστεί, είναι μάλλον απλή: όλες οι υποθέσεις, πλην ελαχίστων...