Η είδηση της βράβευσης του Ούγγρου συγγραφέα Laszlo Krasznahorkai με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2025 έγινε δεκτή με ενθουσιασμό στα εγχώρια μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως από εκείνους που, φυσικά, τον διάβαζαν "εδώ και χρόνια", τον είχαν ανακαλύψει "πριν γίνει μόδα" και, αν κρίνουμε από τις αναρτήσεις, φαίνεται να έχουν διαβάσει ολόκληρο το Satantango σε μια νύχτα, μεταξύ Netflix και του Πώς θα βελτιώσεις τις σκέψεις σου. Ήταν, θα έλεγες, μια ωραία στιγμή συλλογικού πολιτισμικού καθαρμού με τη σοβαρότητα που αρμόζει σ' έναν λαό που έχει πάντα "τον Κρασναχορκάι στο κομοδίνο του" και στους καθημερινούς του προβληματισμούς... Κι όμως, πίσω από τον χαριτωμένο αυτόν θόρυβο υπάρχει μια αληθινή χαρά: η αναγνώριση ενός συγγραφέα που αφιέρωσε τη ζωή του σε μια λογοτεχνία χωρίς παραχωρήσεις. Ο Κρασναχορκάι είναι ένας συγγραφέας που γράφει για τη φθορά και την ελπίδα με τον ρυθμό μιας τελετουργικής προσευχής. Γεννημένος το 1954 στην πόλη Γκιούλα...