Η ιστορία έχει δείξει ότι οι µεγάλες αυτοκρατορίες δεν καταρρέουν µόνο από εξωτερικούς εχθρούς, αλλά και από εσωτερικές αποδυναµώσεις, κυρίως οικονοµικής φύσεως. Ένα µοτίβο καταστροφής επαναλαµβάνεται µέσα στους αιώνες, ακολουθώντας σχεδόν µε µαθηµατική ακρίβεια µια ακολουθία: στρατιωτική υπερεπέκταση, αλόγιστες δαπάνες, αλόγιστος δηµόσιος δανεισµός, υποτίµηση του νοµίσµατος, πληθωρισµός, απώλεια εµπιστοσύνης και τελικά κατάρρευση. Παραδείγµατα αυτής της πορείας αποτελούν η Ρωµαϊκή Αυτοκρατορία, η Ισπανία, η Βρετανική Αυτοκρατορία και ενδεχοµένως σήµερα οι Ηνωµένες Πολιτείες ή η Κίνα. Η Ρωµαϊκή Αυτοκρατορία υπήρξε ένα από τα πιο διαρκή και ισχυρά κράτη της αρχαιότητας. Στο απόγειο της ισχύος της, το δηνάριο - το νόµισµά της - ήταν συνώνυµο του καθαρού αργύρου και άρα της εµπιστοσύνης. Όµως, η συνεχής επέκταση των συνόρων και οι αυξηµένες στρατιωτικές και διοικητικές ανάγκες ώθησαν τη Ρώµη να υποτιµήσει το νόµισµά της. Από 100% καθαρός...