Σίγουρα, η περίπτωση της Λιβύης, είναι ένα από τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής που οι δυτικές κυβερνήσεις προτιμούν να ξεχνούν μαζί με το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Τα λάθη όμως παραμένουν και υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν. Αυτό συμβαίνει σήμερα και με το συναγερμό που έχει σημάνει στην Ευρώπη με την πιθανή εγκατάσταση πυραύλων στη Λιβύη, μόλις μερικές εκατοντάδες μίλια από τις νοτιοευρωπαϊκές ακτές. Σαφώς δε στην περίπτωση αυτή, η Λιβύη θα γίνει ένα νέο μέτωπο του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στον πόλεμο του εναντίον της Δύσης. Όσο για την προοπτική αυτή κάθε άλλο παρά καινούργια είναι. Του Aθ. Χ. Παπανδρόπουλου Η ρωσική παρουσία στην Λιβύη και γενικότερα στη Βόρεια Αφρική έχει παρελθόν και εξυπηρετεί γενικότερους στόχους, που και αυτοί εντάσσονται στον πόλεμο των ολοκληρωτισμών κατά της δημοκρατίας και των κρατών δικαίου. Όπως επισημαίνει ο Ταρίκ Μεγκερίνι, ανώτατος ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, "...από το 2020...