Ηταν λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν οι έλληνες δανειολήπτες μετά από μία τετραετία πολύ χαμηλών επιτοκίων, σε συνέχεια της εισόδου της χώρας στο ευρώ, βρέθηκαν αντιμέτωποι με το πρώτο κύμα αυστηροποίησης της νομισματικής πολιτικής. Μέσα σε περίπου 1,5 χρόνο οι παρεμβατικοί δείκτες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) διπλασιάστηκαν, επιδρώντας καθοριστικά στο κόστος του χρήματος. Η εξέλιξη αυτή καταγράφηκε σε μία περίοδο μεγάλης άνθησης για τη στεγαστική πίστη. Η ζήτηση για αγορά ακινήτων με τραπεζική χρηματοδότηση έμοιαζε τότε ανεξάντλητη και ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας για την πιστωτική επέκταση ήταν τα αυξανόμενα επιτόκια. Σε εκείνη τη φάση οι τράπεζες εξέτασαν εναλλακτικές λύσεις με στόχο να δώσουν διέξοδο σε όσους αναζητούσαν φθηνές λύσεις δανειοδότησης, αλλά και να κρατήσουν τις εκταμιεύσεις τους σε όσο το δυνατόν πιο υψηλά επίπεδα.Η διέξοδος Ετσι, προέκυψαν οι χορηγήσεις σε συνάλλαγμα. Η χώρα διέθετε...