Ξεκινάμε από ένα πολιτικό και αριθμητικό αξίωμα που δεν επιδέχεται διάψευσης. Στην Ελλάδα, συμμαχική κυβέρνηση μπορεί να υπάρξει μόνο με τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος. Κάθε άλλο σενάριο είναι εκτός -και πολιτικής και αριθμητικής- πραγματικότητας. Πρώτο, διότι ο εκλογικός νόμος δίνει το μπόνους των εδρών στο κόμμα που κέρδισε, αφήνοντας τους υπόλοιπους με τόσο περιορισμένο αριθμό βουλευτών ώστε να χρειάζονται πολλοί μαζί για να αθροίσουν τους 151 ψήφους που θα στηρίξουν μια κυβέρνηση συνεργασίας. Δεύτερο, διότι είναι πρακτικά αδύνατο να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν σε συμμαχική κυβέρνηση τέσσερις ή πέντε "μικροί" πολιτικοί αρχηγοί που θα κάτσουν γύρω από ένα τραπέζι, καθώς υποχρεωτικά θα ανήκουν και στο ένα και στο άλλο άκρο. Μόνοι τους οι "μικροί" της αριστεράς ή οι "μικροί" της δεξιάς δεν αρκούν. Άρα είναι υποχρεωτικό να τα βρει η Ζωή με την Λατινοπούλου, ο Βαρουφάκης με τον Βελόπουλο, κι όλοι αυτοί μαζί μεταξύ τους. Αφήνω στην...