Της Allison Schrager Λατρεύω τις αγορές. Λατρεύω επίσης τα διαμάντια. Αυτό εξηγεί γιατί βιώνω ένα είδος υπαρξιακής κρίσης: Η δημοτικότητα των εργαστηριακών διαμαντιών με κάνει να αμφισβητώ την ομορφιά των αγορών, η οποία είναι η ικανότητά τους να δίνουν αξία σχεδόν σε οτιδήποτε. Και δεν είναι μόνο τα διαμάντια. Οτιδήποτε στην οικονομία του οποίου η αξία βασίζεται στη σπανιότητα είναι ξαφνικά άφθονο: πολυτελείς τσάντες, μουσική, ακόμη και το ίδιο το χρήμα. Γιατί οτιδήποτε, αξίζει οτιδήποτε πια; Τα διαμάντια κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, όχι μόνο ως λάτρης των κοσμημάτων αλλά και ως οικονομολόγος. Όταν οι νέοι οικονομολόγοι αρχίζουν να αναλογίζονται για πρώτη φορά την έννοια της αξίας και γιατί τα πράγματα κοστίζουν όσο κοστίζουν, αναπόφευκτα στρεφόμαστε στον αρχαιότερο, τον Άνταμ Σμιθ. Είναι αξιοσημείωτο, παρατήρησε, ότι τα διαμάντια κοστίζουν περισσότερο από το νερό. "Τίποτα δεν είναι πιο χρήσιμο από το νερό- αλλά θα...