Είμαι μάλλον δύσπιστος απέναντι στις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και του Μιχάλη Χρυσοχοίδη ότι θα καταφέρουν να ελέγξουν τη βία στα πανεπιστήμια. Από την άλλη, τα ίδια πίστευα και για τη βία στα γήπεδα, όμως ομολογώ ότι εκεί η κυβέρνηση τα κατάφερε. Μέσα στα γήπεδα δεν δέρνονται πια, όπως ήταν συνηθισμένο παλιότερα. Θα πείτε ότι οι θύρες ζουν και βασιλεύουν ακόμα, αλλά τουλάχιστον την ώρα του αγώνα και πάνω στις κερκίδες, οι άνθρωποι δεν κινδυνεύουν πλέον. Μπορεί απ' έξω να μην ξέρουν τι τους περιμένει, μέσα όμως ο στόχος επιτεύχθηκε. Οπότε, ίσως κάποια στιγμή να υπάρξει κάτι αντίστοιχο και στους πανεπιστημιακούς χώρους. Ακούω επίσης την επιχειρηματολογία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την σημασία της σταδιακής εξάλειψης των καταλήψεων μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους και σε κτίρια του κέντρου της Αθήνας. Κι αυτό έχει ένα ουσιώδες νόημα, όχι ως αυτούσιο μέτρο αντιμετώπισης της βίας αλλά ως διαρκές κόψιμο πλοκαμιών τα οποία...