Αν ο Μητσοτάκης επιδιώκει πράγματι μια τρίτη θητεία, τότε θα πρέπει σύντομα να βρει κι ένα νέο αφήγημα. Γιατί το "αξίζουμε καλύτερα" του '19 και το "το είπαμε, το κάναμε", του '23, πέτυχαν μεν το σκοπό τους αλλά τα 'φαγαν πλέον τα ψωμιά τους και εξάντλησαν τη δυναμική τους. Τα νέα δεδομένα είναι τώρα ότι στον έβδομο χρόνο της θητείας του, υπάρχει αναμφισβήτητη φθορά. Αλλά θα ήταν και παράξενο να μην υπήρχε. Tempus addax rerum ( ο χρόνος είναι πανδαματωρ) έγραψε ο Ρωμαίος ποιητής Οβιδιος αιώνες πριν, και είχε δίκιο. Και εκτός από όσα καλά έγιναν που δεν ήταν και λίγα, ο χρόνος έφερε νομοτελειακά και λάθη και αστοχίες. Αλλά κυβέρνηση τέλεια και αλάνθαστη δεν έχει ακόμα εφευρεθεί, ούτε έχει υπάρξει ποτέ στον κόσμο. Αν δει όμως κανείς το ποτήρι μισογεμάτο, ο Μητσοτάκης συνεχίζει να επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό. Όχι πλέον με όρους απόλυτης κυριαρχίας όπως στο παρελθόν, μακράν πάντως και με double score από τον δεύτερο. Κι αυτό δεν είναι...