Του Χρήστου Χωμενίδη Παίρνω το θάρρος να διατυπώσω κάποιες εκτιμήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι στη Μέση Ανατολή. Όχι με τον στόμφο του γεωπολιτικού αναλυτή των σόσιαλ μίντια. Ούτε με τον ιδεαλισμό -λέγε με ιδεοληψία- εκείνων που εκλαμβάνουν τις επιθυμίες τους ως πραγματικότητα, που μονίμως μπερδεύουν το ον με το δέον. Μα με την ψυχραιμία που σού δίνει η ηλικία. Η προσωπική ανάμνηση της πτώσης του Τείχους, της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, των δυό πολέμων στο Ιράκ, της "Αραβικής Άνοιξης", που την πανηγύρισαν έξαλλα οι αφελείς σαν θρίαμβο της δημοκρατίας... Η Ιστορία προφανώς δεν επαναλαμβάνεται μηδέ ως φάρσα - έχουν πάρει μια φράση του Μαρξ και την έχουν κάνει καραμέλα. Έχει απλώς η Ιστορία τα μοτίβα της. Τον καμβά της. Αν τον κοιτάξεις προσεκτικά και απροκατάληπτα, μπορείς να προβλέψεις σε αδρές γραμμές το κέντημα. Βοηθάει σε αυτό κι ο Θουκυδίδης, που θα έπρεπε όλοι να τον έχουμε στο μαξιλάρι μας. Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν...