Του Άρη Κεφαλογιάννη Στη δεκαετία του '80 και στις αρχές του '90, αρκετοί κορυφαίοι οικονομολόγοι προέβλεπαν ότι η Ιαπωνία θα ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην οικονομική πρωτοκαθεδρία (ΑΕΠ, παραγωγικότητα, βιομηχανική ηγεμονία). Ο Lester Thurow στο MIT έγραφε ότι η Αμερική μπορεί να χάσει την πρωτοκαθεδρία από την Ιαπωνία, ενώ ο Clyde Prestowitz, πρώην σύμβουλος του Υπουργού Εμπορίου στην κυβέρνηση Reagan, μιλούσε για ένα "ιαπωνικό υπερ-κράτος" που θα κυριαρχήσει στην παγκόσμια οικονομία. Τελικά, η πρόβλεψη αυτή διαψεύστηκε. Το "ιαπωνικό θαύμα" έμεινε μισό. Όχι επειδή έλειψαν οι ιδέες, αλλά διότι έλειψαν οι νέοι άνθρωποι. Η Ιαπωνία έζησε μια περίοδο εντυπωσιακής ανάπτυξης, με αστικοποίηση που ξεπέρασε το 92% του πληθυσμού! Το Τόκιο έγινε το σύμβολο της ακριβής κατοικίας και της εξοντωτικής εργασιακής κουλτούρας. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι παντρεύονταν λιγότερο, έκαναν λιγότερα παιδιά, προτιμούσαν την καριέρα και τον γρήγορο ρυθμό...