Του Γιάννη Πανούση Οι λίγες φωνές ενοχλούν και τις φορούν σιγαστήρα Κ. Γ. Ταβουλτσίδης, Μαύρο πάνω σε μπλε Δεν ξέρω αν η Πολιτική διαθέτει κλωστές στημονιού [διαπλοκής και διαφθοράς], ούτε αν υπάρχουν κομματικοί χώροι [και πολιτευτές] που δεν εμ-πλέκονται σε payrolls επιχειρηματιών. Έχω όμως την εδραία πεποίθηση ότι ορισμένοι πολιτικοί εκλαμβάνουν την 'πολιτική [τους]', ως παίγνιον, ως παιχνίδι-ζαριάς [game theory] διαφόρων αποχρώσεων Δέκα παραδείγματα: 1.το παιχνίδι των πιθανοτήτων στηρίζεται σε θεωρίες εκτίμησης κινδύνων [risk assessment], οι λάτρεις του οποίου δηλώνουν ότι δεν φέρουν καμμία ευθύνη για το αρνητικό αποτέλεσμα γιατί στην πορεία 'προέκυψε άγνωστος παράγοντας' [sic] 2.το παιχνίδι των δυνατοτήτων [με ψηλά ή χαμηλά τον πήχη] κατά βάση επηρεάζεται από το [προ]εκλογικό[;] κλίμα παροχών κι αξιολογείται από το εκλογικό αποτέλεσμα κι όχι από την αξιοπιστία του προγράμματος 3.το παιχνίδι των ακροτήτων είναι σύνηθες όταν περνάμε...