Πολύ καλά τα 'γραψε χθες ο Γιάννης Σιδέρης για το Πολυτεχνείο. Λίγοι αγωνίστηκαν, όλοι στην συνέχεια δήλωσαν αντιστασιακοί. Αλλά τα ίδια δεν είχαν γίνει και με τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης; Τρεις και ο κούκος ήταν όσοι βγήκαν στο βουνό ή εντάχθηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις την Κατοχή, αλλά όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μοίρασε αντιστασιακές συντάξεις και παράσημα, γέμισαν κατάλογοι εκατοντάδων σελίδων από δικαιούχους και ολόκληρα στάδια από ανθρώπους με λιλιά ανδρείας στο πέτο. Αυτά πρέπει να τα λέμε διότι οι νεότεροι δεν τα χουν ζήσει, οπότε στα αυτιά τους φτάνουν πληροφορίες που συσκοτίζουν τα γεγονότα και παρερμηνεύουν τις μνήμες. Όση ανάγκη έχουμε τη συλλογική μυθοποίηση κάποιων σημαντικών παρελθόντων γεγονότων για να υπάρχουν ιστορικά τοπόσημα που μας καθορίζουν, άλλο τόση ανάγκη έχουμε την ύστερη απομυθοποίηση τους όταν το πράγμα παραφουσκώνει από την υστερόβουλη εκμετάλλευση τους. Στις προσωπικές μου μνήμες, που...