Σώτη Τριανταφύλλου, Το τυφλό γουρούνι στη Δεύτερη Οδό - Χρονικό σε πόλεις με ποτάμι, εκδ. Πατάκη, σελ. 512 Στην πιο πρόσφατη συγγραφική της κατάθεση, η Σώτη Τριανταφύλλου επιστρέφει εκεί όπου της ταιριάζει: στις πόλεις που κουβαλούν μια παράξενη μελαγχολία - όχι εξαιτίας του καιρού ή της ιστορίας τους, αλλά επειδή έχουν ποτάμι. Και το ποτάμι, είτε είναι ο Σηκουάνας είτε ο Σπρέε, είτε το αποξηραμένο ρέμα των αστικών μας βεβαιοτήτων που κάποτε νομίσαμε για ποτάμι, κουβαλά πάντα κάτι που δε μένει ποτέ. Μια μνήμη που δεν ανήκει πια σε κανέναν. Το βιβλίο είναι δομημένο ως χρονικό, αλλά δε γράφεται με την αγωνία του χρονικογράφου. Είναι μάλλον ένας υπόκωφος, διακεκομμένος μονόλογος που περιφέρεται από πόλη σε πόλη, σαν να κρατά σημειώσεις όχι από ταξίδι αλλά από ζωή. Οι αναφορές σε μουσικές, βιβλία, εραστές, συνθήματα τοίχων, καλοκαίρια και εξεγέρσεις περνούν μέσα από μια φωνή που δεν αναζητά δικαίωση ούτε νοσταλγία. Αναζητά κάτι πιο...