Του Μανόλη Καψή Μερικές φορές, το παράδοξο με τις αποκαλύψεις είναι ότι απλά σου επιβεβαιώνουν αυτά που ήδη ξέρεις. Ή είναι η τάση που έχουμε, σε ένα εξαιρετικά πολωμένο περιβάλλον, οτιδήποτε εισπράττουμε ως πληροφορία, απλά να επιβεβαιώνει τις πεποιθήσεις μας; Ότι και να συμβαίνει, από τις αποκαλύψεις για παράδειγμα του Σταύρου Θεοδωράκη ("Καθημερινή") για το τι συνέβη μέσα στο προεδρικό το 2015, την επομένη του δημοψηφίσματος, όταν ήταν ήδη σε εξέλιξη η σύσκεψη των αρχηγών, αυτό που συγκράτησε προς στιγμή την προσοχή μου ήταν τα όσα αφηγείται ο τότε πρόεδρος του Ποταμιού για έναν πολιτικό αρχηγό. Έναν πολιτικό αρχηγό που δεν αντιλαμβανόταν την κρισιμότητα των στιγμών, δεν είχε συνείδηση και συναίσθηση του κινδύνου που αντιμετώπιζε η χώρα -σε αντίθεση με τον Τσίπρα- και ήταν σε mood καλαματιανού χορού στο Σύνταγμα και έλεγε διάφορα αφελή για τον "λαό που είπε όχι στους δανειστές που ήθελαν να μας γονατίσουν και να μας αρπάξουν την...