Μέχρις ότου ο Τσίπρας και η παλιά κομπανία που επιχειρεί να διασωθεί μέσω συνεδρίου αποφασίσουν να μιλήσουν με ειλικρίνεια για όσα προσπάθησαν -και σε σημαντικό βαθμό πέτυχαν- να αποκρύψουν μεταξύ πάμπολλων άλλων ευθυνών τους, θα κάνω μια προσπάθεια, να σας θυμίζω την κατάσταση που βιώσαμε πριν δέκα χρόνια, όσοι και όσες βλέπαμε την καταστροφή να πλησιάζει γοργά και απειλητικά. Στις 14 Ιουνίου 2015 λοιπόν, η κατάσταση είχε ως εξής: Ο τότε πρωθυπουργός αφού συναντήθηκε με Μέρκελ και Ολάντ, έστειλε στις Βρυξέλλες υπουργούς του (Δραγασάκη, Παππάς, Τσακαλώτου αλλά χωρίς τον Βαρουφάκη), δέχτηκε δημοσιονομική διασφάλιση ετήσιου πρωτογενούς πλεονάσματος 1%, μειώσεις στις υψηλότερες συντάξεις και μισθούς και ζητούσε συμφωνία - πακέτο, που θα περιλαμβάνει ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, παράταση του προγράμματος κατά 9 μήνες -και όχι νέο μνημόνιο-, κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών γι' αυτή την περίοδο και κάποιας μορφής διευθέτηση του...