Οταν εκκινούσε εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, στα μέσα του 2014, το πρόγραμμα της "χρυσής βίζας", ουδείς ίσως πίστευε ότι μετά μια δεκαετία θα είχε βρεθεί στο επίκεντρο της στεγαστικής κρίσης και της πολιτικής αντιπαράθεσης. Το "φάρμακο" των ετών της κρίσης για την προσέλκυση ρευστότητας στην αγορά ακινήτων και στην οικονομία συνολικά έφτασε να αποτελεί το "δηλητήριο" του σήμερα, με τους επικριτές να θεωρούν ότι έχει προκαλέσει στρεβλώσεις στην αγορά κατοικίας, αυξάνοντας σημαντικά τις τιμές, αποκλείοντας τους μόνιμους κατοίκους από την πρόσβαση στην αγορά προσιτής στέγης και, κυρίως, καλλιεργώντας σε χιλιάδες ιδιοκτήτες υπερβολικές προσδοκίες για την αξία του ακινήτου τους. Ο αντίλογος είναι ότι χάρη στο πρόγραμμα τονώθηκε η οικοδομική δραστηριότητα σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης και έλλειψης επενδύσεων σε νέες οικοδομές, εισέρρευσαν στην οικονομία κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 9 δισ. ευρώ και, κυρίως, τροφοδοτήθηκε η ζήτηση για αγορά...