Δέκα τραπεζάκια -μπορεί να λέω και πολλά- έχει στην αυλή της Ταβέρνας του Μηνά η Ελένη Ζωπιάκη, στο Γαράζο του ορεινού Μυλοποτάμου, όλα κάτω από την παχιά σκιά που ρίχνουν οι μουριές. Η Ελένη στα μαγειρέματα και στα φουρνίσματα στην παραστιά, ο άντρας της στα ψητά κρεατικά. Και οι δύο μαγειρεύουν και σερβίρουν κλασικά κρητικά πιάτα, που με μόλις τρία-τέσσερα υλικά σε ταξιδεύουν σε όλο το ανάγλυφο του Μυλοποτάμου. Έναν τόπο χαρισματικό και προνομιούχο που, όπως το Αμάρι, τον καθορίζει το μικροκλίμα του και η χλωρίδα του, μυρωδάτη και πλούσια, που έρχεται στο πιάτο μέσα από το πλήθος των άγριων χορταρικών και βοτάνων ή μέσα από το κρέας και τα τυριά των κοπαδιών που έχουν ανατραφεί και βοσκήσει σε αυτά τα χώματα. "Ακόμα και αν κάποιος δεν ξέρει να κάνει τυρί και προσπαθήσει μόνος του στο σπίτι, νόστιμο τυρί θα κάνει εδώ πάνω", λέει η Ελένη. Τούτα τα ωραία βουνίσια πιάτα δεν έχουν ανάγκη από πολλά υλικά, από φτιασιδώματα και καρυκεύματα...