Από τα likes στην αποξένωση και από τα chatbots στην ψευδαίσθηση συντροφικότητας. Η μοναξιά συχνά περιγράφεται ως η μεγάλη σιωπηλή επιδημία της εποχής μας. Παρότι ζούμε σε έναν υπερσυνδεδεμένο κόσμο, όπου οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης υπόσχονται συνεχή επαφή και εκατοντάδες "φίλους" διαθέσιμους με ένα άγγιγμα, πολλοί άνθρωποι δηλώνουν ότι αισθάνονται απομονωμένοι, αόρατοι και συναισθηματικά ανικανοποίητοι. Αυτό το παράδοξο -ότι τα εργαλεία που προορίζονται να μας φέρουν πιο κοντά μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να μας αφήνουν πιο μακριά- τροφοδοτεί μια σημαντική πολιτισμική μετατόπιση. Όλο και περισσότεροι στρέφονται όχι σε άλλους ανθρώπους, αλλά σε συντρόφους τεχνητής νοημοσύνης (AI), αναζητώντας αίσθηση σύνδεσης και ανήκειν. Αυτή η στροφή εγείρει κρίσιμα ερωτήματα για τη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, τους κινδύνους της "οικειότητας με ΑΙ" και την επείγουσα ανάγκη επανασύστασης πιο υγιών και αυθεντικών κοινωνικών δεσμών. Παράλληλα...