Φαγητό της Λευκίμμης, με λαθίρια, τη φάβα δηλαδή, μαζί με φασόλια άσπρα, που μετά το βράσιμό τους τα λιώνουν σε ένα βαθύ και στενό σκεύος, ακόμη και γουδί, πιέζοντάς τα με ξύλινη κουτάλα ή γουδοχέρι -εξ ου και η ονομασία ξυλότριμμα- μέχρι να γίνουν πολτός, ένα είδος φάβας. Σφιχτή και πυκνή, αραιώνει με νόστιμη και αρωματική σύβραση, ένα ζουμί από σκορδοκρέμμυδα και δεντρολίβανο, και σερβίρεται με λάδι, λεμόνι και -έκπληξη!- άφθονο κοκκινοπίπερο. Τα μουλιάζουμε αποβραδίς σε νερό με σόδα ή, όπως συνηθιζόταν παλιά, με αλισίβα. "Όσο θυμάμαι, με τον τρόπο αυτόν τα όσπρια αποκτούσαν μια ιδιαίτερη γεύση. Αλισίβα χρησιμοποιούμε και στους κουραμπιέδες και στα μουστοκούλουρα", εξηγεί η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Φωτεινή Κουρή, που μας το μαγείρεψε (εμείς αντικαθιστούμε την αλισίβα με μία γεμάτη κουτ. σούπας μαγειρική σόδα). Το σερβίρει ως μεζέ στη συνεταιριστική ταβέρ-α-μεζεδοπωλείο Ατζάρδο, που διατηρεί με μια δραστήρια ομάδα γυναικών στο...