Πιθανότατα έχεις αντιμετωπίσει και εσύ έναν υπερπαραγωγικό διευθυντή που απαντά σε email όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας, παραλείπει γεύματα, κοιμάται λίγο και αποδίδει όπως κανένας άλλος υπό πίεση, πέφτοντας σε κατάθλιψη μόλις προσπαθήσει να επιβραδύνει. Ή μια μητέρα που κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα και πηγαίνει συνεχώς από τη μία δουλειά στην άλλη και, μόλις βρει ελεύθερο χρόνο, αρχίζει να γυαλίζει μαχαιροπίρουνα επειδή, όπως λέει, το να κάθεται ακίνητη την αγχώνει χειρότερα. Ή μια φοιτήτρια που με κάποιο τρόπο καταφέρνει να κάνει πρακτική άσκηση, μαθήματα και εθελοντική εργασία και, παρά το γεγονός ότι υποφέρει από αϋπνία και ημικρανίες, αρνείται να επιβραδύνει επειδή φοβάται μήπως μείνει πίσω. Ή μια επιχειρηματία που εργάζεται δώδεκα ώρες την ημέρα επειδή "οι νεοσύστατες επιχειρήσεις είναι έτσι" και καταλήγει να ζει σε κατάσταση χρόνιας εξάντλησης επειδή δεν γνωρίζει άλλη ζωή εκτός από αυτήν. Λοιπόν, όλοι οι παραπάνω...