Πριν το Netflix, πριν τα Wi-Fi 500 Mbps και τα binge-marathon, είχαμε κεραίες που κουνούσαμε με το χέρι και σειρές της ΕΡΤ που έγραφαν ιστορία: έστω και με "χιόνια" στην οθόνη. Ήταν τα '80s, ήταν cult και ήταν ό,τι καλύτερο είχαμε και τις βλέπαμε όπως τους άξιζε: με ανεμιστήρα στη γωνία και τη γειτονιά να φωνάζει έξω από το μπαλκόνι. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, λίγο πριν την επέλαση της ιδιωτικής τηλεόρασης και την έλευση των φανταχτερών παραγωγών της, η ΕΡΤ κράτησε μια τελευταία αυθεντική ανάσα εποχής (cult και ρετρό θα την έλεγες σήμερα αλλά εμείς τη ζήσαμε πραγματικά)! Ήταν η περίοδος που οι σειρές, άλλοτε αθώες και άλλοτε μελοδραματικές, έμοιαζαν με τις βιντεοταινίες που νοικιάζαμε από το συνοικιακό βιντεοκλάμπ: πρόσωπα γνώριμα, ιστορίες της διπλανής πόρτας, σπίτια με ανοιχτές πόρτες, επιδαπέδιους ανεμιστήρες και τη μυρωδιά της απλής ζωής, σειρές που δεν έπαιζαν απλώς στην τηλεόραση, αλλά αποτύπωναν τη γειτονιά γύρω μέσα από...