Είμαι σχεδόν 42 ετών και κατά καιρούς μου αρέσει να λέω, ότι δεν πιστεύω στον έρωτα, τον ρομαντισμό και την αιώνια ευτυχία. Όταν η συζήτηση έρχεται στους άντρες, μπορώ να συζητήσω χωρίς ενδοιασμούς. Χωρίς δισταγμό, τους λέω τι μου αρέσει και τι δεν μου αρέσει. Και αν χρειαστεί, τους διαολοστέλνω, πάλι χωρίς δισταγμό. Κατά καιρούς, ρίχνω μια ματιά στον εαυτό μου, ίσως η καρδιά μου έχει σκληρύνει ή η ψυχή μου έχει πεθάνει; Κάποτε, περίμενα ολόκληρες μέρες για ένα απλό μήνυμα από ένα άντρα ή μπορούσα να πάω στην άλλη άκρη του κόσμου για χάρη ενός άντρα. Αγόραζα ακριβά δώρα, χωρίς δεύτερη σκέψη απλά για να τον κάνω χαρούμενο και μαγείρευα το αγαπημένο του γεύμα. Όλα αυτά συνέβησαν με αρκετούς άντρες, κάποιους από τους οποίους αγάπησα και με μερικούς έζησα μαζί. Επίσης, άλλους τους ερωτεύθηκα και με άλλους ξετρελάθηκα, αλλά δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για μένα. Κάθε φορά, ήμουν έτοιμη να τα δώσω όλα για χάρη της αγάπης. Πλέον, όμως, δεν...