Ο Αλέξης Τσίπρας, επειδή η πολιτική ασκείται με ρόλους, βρίσκεται αντιμέτωπος με ερωτήματα που δεν έχει συνηθίσει. Στην πολιτική, συχνά οι πρωταγωνιστές βγαίνουν από το κάδρο που τους περιέχει και αναζητούν θέση σε άλλο. Π.χ. οι "Σημιτικοί" του ΠΑΣΟΚ. Όταν είδαν ότι ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη - που μίσησαν ως οπαδοί του Ανδρέα Παπανδρέου - ανεβαίνει, γιούρια στον νταβά με τα κουλούρια. Με τον Αλέξη Τσίπρα είναι αλλιώς. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ τον έβαλαν στο κάδρο της Δημοκρατικής Παράταξης, όταν απογοητεύτηκαν από τις ηγεσίες τους. Τον έβγαλαν, επειδή απογοητεύτηκαν περισσότερο από τον ίδιο και πλέον αναζητά πλαίσιο δημόσιας παρουσίας. Το 2015 επικράτησε ως "αντισυστημικός". Σήμερα, η επιστροφή του περνάει από τη διαπίστευση στις ελίτ του κατεστημένου. Η διαδρομή από το "κάναμε λάθος με τη Novartis" μέχρι την ανακάλυψη της - αριστερής - Αμερικής υποδηλώνει αποσυριζοποίηση. Ωστόσο, ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ψηφίσει ότι αποφασίσει...