Ενόψει και της συνταγματικής αναθεώρησης. Ι. Για τη δικαστική εξουσία, με βαριά την ιστορικότητα των εξαρτήσεών της, έχει διαμορφωθεί εικόνα απέναντι στη κοινωνία δικαιοδοτικής αναξιοπιστίας (73%), άβουλης έως φοβικής προς την πολιτική - κυρίως- αλλά και σε άλλες εξωθεσμικές εξουσίες (οικονομική, Μ.Μ.Ε.), - δεν είναι δε λίγες οι φορές και υποτακτικής σε υποθέσεις μείζονος πολιτικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος (οικονομικά ή άλλης μορφής σκάνδαλα, υποθέσεις συμβασιούχων, δανειοληπτών, υποκλοπών κ.λ.π.). Αυτά σημαίνουν, ότι οι συνταγματικές ή άλλες ρυθμίσεις που ισχύουν, αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές για την κατοχύρωση της δικαστικής ανεξαρτησίας, το δε άρθρο 87 Σ, που ορίζει ότι "οι δικαστές απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία" διατηρεί μεν τη διακηρυκτική έντασή του, δεν διασφαλίζει όμως ανάλογη αξιοπιστία στην απονομή της δικαιοσύνης. Γι' αυτό επιβάλλονται "δομικές αλλαγές στο θεσμό της δικαιοσύνης σε μία πρωτοφανούς...