Ο Δεκαπενταύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι απλώς άλλη μια μέρα στο ημερολόγιο. Είναι η "γιορτή της γιορτής" - μια ημέρα γεμάτη πίστη, μνήμες, οικογενειακές αγκαλιές και το άρωμα του καλοκαιριού που αρχίζει σιγά σιγά να γλυκαίνει. Χωριά και πόλεις φορούν τα καλά τους, οι καμπάνες χτυπούν, και η Παναγία γίνεται το κέντρο κάθε ευχής και σκέψης. Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν εκείνη τη μέρα οι ουρανοί άνοιγαν; Αν για μια στιγμή, ο χρόνος έπαυε να τρέχει και μπορούσατε να έχετε δίπλα σας όποιον λαχταρά η καρδιά σας - είτε βρίσκεται μακριά, είτε έχει φύγει για πάντα; Ίσως να ήταν η μητέρα που σας κράτησε από το χέρι στις πρώτες σας λιτανείες. Ίσως ο παππούς που σας έμαθε τα λόγια του "Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε" με τη βραχνή φωνή του. Ίσως ένας φίλος που χάθηκε μέσα στις στροφές της ζωής, ή το παιδί σας που μεγάλωσε και λείπει. Η σκέψη αυτή δεν είναι μόνο ρομαντική· είναι και βαθιά ανθρώπινη. Ο Δεκαπενταύγουστος φέρνει μαζί του τη νοσταλγία και τη...