Δεδομένο πρώτο: Αν δεχτούμε πως υφίσταται ο όρος αντισυστημισμός, δηλαδή μία καθολική εναντίωση στη σημερινή κυρίαρχη πολιτική - και έχει διαφορά από τον ριζοσπαστισμό που συνήθως πάει αριστερά ή δεξιά - θα λέγαμε πως αυτός δεν είναι αμελητέος όσο πλησιάζουμε προς τις εθνικές κάλπες ενώ δείχνει να σταθεροποιείται. Η στασιμότητα στη μεριά της δημοκρατικής αντιπολίτευσης έρχεται να εμφανίσει πολλαπλούς μνηστήρες για αυτό το κύμα του αντισυστημισμού Δεδομένο δεύτερο: Ο ίδιος ο αντισυστημισμός είναι ένα ρεύμα και μία πολιτική συμπεριφορά άτυπη πολλές φορές, η οποία δεν συγκροτεί αυτοτελώς απλώς και μόνον μία δική της περιοχή αλλά συχνά διαχέεται - μπορεί και με όρους προσωρινότητας ή μη αν δεν βρει δίοδο - και σε πολλούς πολλαπλούς πολιτικούς χώρους ακόμα και στα κυβερνώντα κόμματα. Προφανώς πάει και σε αυτούς-ές που δεν ψηφίζουν ή στις γκρίζες ζώνες των αναποφάσιστων (εξού και είναι ελκτικός για τα κόμματα). Το σημερινό ιδιότυπο...