Να μας θυμίσω. Αξίζει να μας θυμίσω. Η κοινωνία ήταν σε απόλυτο ηδονισμό κατανάλωσης. Ο ουρανός έβρεχε χρήμα, δικαιωματισμό, απαιτήσεις. Κοιλαράδες κατέβαιναν με φραπόγαλα στο χέρι, έκλειναν τους δρόμους με το "έτσι θέλω", κρατώντας ταμπέλες που ανέγραφαν "Πεινάμε" και ελάμβαναν ένα ακόμα επίδομα, όπως αυτό για το "ζέσταμα του αυτοκινήτου", για να προστεθεί, όπως στον ΟΤΕ για παράδειγμα, στα άλλα 47 αντίστοιχα επιδόματα. Ενα νησί ολόκληρο δήλωνε πλειοψηφία τυφλών για να λαμβάνουν επίδομα "αναπηρίας". Δάνεια μοιράζονταν αφειδώς. Μέχρι "διακοποδάνεια". Επ' αυτού είχε εγκαινιαστεί απευθείας αεροπορική γραμμή Αθήνα - Σεϋχέλλες καθ' υπόδειξιν και του σουξέ της εποχής "Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες". Στις εφημερίδες φιγουράριζε ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιαννόπουλος με ένα σουτιέν στο κεφάλι, στο κέντρο "Σόδομα", και σχολιάζοντας τη φωτογραφία του δήλωσε ακάθεκτος "Και τι έγινε; Τα μπουζούκια είναι πολιτιστικά κέντρα". Στα σπίτια ξηλώνοντας...