Μία πελώρια συγκίνηση έχει σκεπάσει την Ελλάδα, λιγότερο τους Eλληνες. Δεξιός κι αριστερός Τύπος, εκφράζει ομόθυμα την έγνοια του για τους μετανάστες που κακώς χαρακτηρίζουμε "εισβολείς". Καλύτερα ίσως να τους λέμε μουσαφίρηδες. Από τους "ευάλωτους" ("H Καθημερινή") έως τους "απελπισμένους" ("H Εφημερίδα των Συντακτών"), τυγχάνουν έτσι της συμπόνιας δεξιών κι αριστερών όλοι οι "κατατρεγμένοι" της Υφηλίου. Φυσικά και το κράτος δικαίου που πάει μαζί πρίμο-σεγόντο και ως συνήθως απειλείται. Αυτονόητα συμπάσχω κι εγώ, όπως κάθε άνθρωπος που έχει καρδιά. Απλώς μαζί με την καρδιά έχω και μερικές απορίες. Κατ' αρχάς για το κράτος δικαίου. Δεν ξέρω και θα ήθελα να πληροφορηθώ σε ποιο κράτος δικαίου η μετανάστευση θεωρείται ατομικό δικαίωμα του αλλοδαπού μετανάστη, το οποίο οφείλουμε να ικανοποιήσουμε οι ιθαγενείς είτε μας έλθει με βάρκα, είτε με τα πόδια. Υστερα θα ήθελα να πληροφορηθώ αν η ελεύθερη κι ανεμπόδιστη διέλευση των συνόρων...