Ο Αντώνης σήκωσε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής άκουσα μια φωνή χαρούμενη και ζεστή. Απολύτως πρόθυμος και ανοιχτός σε ό,τι του πρότεινα, συμφώνησε να έρθει στη γειτονιά μου για ένα brunch. Τον πήρα από τη στάση του μετρό. Ανεβήκαμε μαζί την ανηφόρα αγκομαχώντας. Μεγάλη η ανηφόρα και ζεστό εκείνο το μεσημέρι. Καθίσαμε και παραγγείλαμε. Παρότι προετοιμαζόμουν ώρες για τη συνέντευξη, τελικά δεν χρειάστηκε να τον ρωτήσω πολλά. Ξεκίνησε να μιλάει μόνος του, λες και με κάποιον τρόπο γνώριζε ήδη το πώς ήθελα να κατευθύνω την κουβέντα. "Ημουν στα 30, ένας γκέι άντρας στην Αθήνα το 2008. Τότε ζούσα με έναν επίσης γκέι φίλο μου στο Γκάζι. Είχα έρθει από την επαρχία μετά από σπουδές και η ζωή μας ήταν ένα μόνιμο πάρτι με άπειρο σεξ. Λόγω της έντονης σεξουαλικής ζωής έκανα εξετάσεις ανά εξάμηνο. Είχα ήδη εξεταστεί δύο φορές και είχα βγει αρνητικός. Πίστευα - με μια αλαζονεία ίσως - ότι έτσι θα είναι και την τρίτη φορά, γιατί δεν είχα...