Εξ όσων γνωρίζουμε, με την αγωγή που έλαβε από το δάσκαλό του στη Μίεζα, ο Αλέξανδρος εγκολπώθηκε τις αρχές και τις αξίες της ελληνικής παιδείας, ενώ ήλθε σε επαφή με τον Όμηρο και τη μεγάλη ποίηση των Ελλήνων. Εντούτοις, η πολιτική του σκέψη και στάση δεν επηρεάστηκε ουσιωδώς -κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον- από τον Αριστοτέλη. Το πολιτικό σκεπτικό του τελευταίου ήταν συνυφασμένο με την έννοια της ελληνικής πόλης-κράτους και δεν περιελάμβανε το στόχο της συγκρότησης μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας. Κι όταν αυτή εντέλει δημιουργήθηκε, ο φιλόσοφος συμβούλευσε με ένα υπόμνημά του τον άλλοτε μαθητή του να είναι ηγεμόνας των Ελλήνων αλλά δεσπότης των βαρβάρων, και ακόμα να αντιμετωπίζει τους μεν σαν φίλους και ίσους, τους δε σαν ζώα ή φυτά. Οι αριστοτελικές αυτές θέσεις πόρρω απείχαν από τις σοφιστικές αντιλήψεις για την ισότητα των ανθρώπων, αλλά και από τα σχέδια του Αλεξάνδρου για τη συναδέλφωση των λαών της Ανατολής. Τούτων δοθέντων, οι...