Δεν χρειάζεται και καμία ιδιαίτερα διεισδυτική ματιά για να διαπιστώσει κανείς ότι η χώρα βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής, στο μεταίχμιο μεταξύ κίνησης και ακινησίας, σε μια μεθόριο μεταξύ στασιμότητας και φραστικής πρόθεσης αλλαγής. Πάνω στη γραμμή της αμφιβολίας, η επιφύλαξη και ο φόβος, η προτίμηση σε αυτό που υπάρχει κερδίζουν μπροστά στον κίνδυνο της άγνωστης διαδρομής και ανεμπόδιστα ορίζουν τα πράγματα σε εύκολη συμπόρευση με την αδρανή φύση τους. Το ευρύ αυτό πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής φωτογραφίζεται από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση, σχεδόν αυτάρεσκο για την αντοχή του, απολύτως πεπεισμένο ότι δεν κινδυνεύει στον ορατό χρόνο, δεν υπάρχει δύναμη να απειλήσει την εσώτερη φύση του, ούτε να θέσει σε κίνηση μια σοβαρή αμφισβήτησή του. Τα μέρη μοιάζουν ευχαριστημένα και δεν φαντάζονται παρά μια αναδιάταξη, χωρίς πολλές αλλαγές και χωρίς αναταράξεις που θα έθεταν σε δοκιμασία σχέσεις, δομές και πρόσωπα, που όλα ως...