Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γράφει για τη στήλη "Ποιήματα που τώρα γράφονται" Στην τρικυμία αναπαύομαι. Φουρτουνιασμένη θάλασσα Που είναι ήρεμη κατά βάθος. Ευζωία,: η σύν-Θεσις Τών αντιθέτων. Μέσα στο βίο πορεύομαι νουνεχής, Ευθυτενής ο στίβος μου. Τις επιθέσεις νοσταλγώ Όντων που ποθούν τη γαλήνη. Μεταβόλισα τη χολή σε οίστρο Και με τα βέλη που έριξαν εναντίον μου Κλήματα αμπέλου ψυχωφελούς εστήριξα. Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Μεθώ με το νερό Και με την ύπαρξη. Αρκεί για μια ζωή Διαρκεί για περισσότερες... Κι η Αιωνιότητα μια στιγμή Με αρχή μέση και τέλος.