"ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΠΟΡΤΑ, κι' έπειτα μια μεγάλη αυλή, και μέσα στην αυλή μικρές παράγκες. Όλα είναι φτωχά εδώ έξω. Για να μπείτε πρέπει να είσθε τρελός ή να έχετε άδειαν από το υπουργείον", γράφει τον Μάρτη του 1929 ο συντάκτης της εφημερίδας "Πατρίς" με το ψευδώνυμο Κάππα. Έπειτα έδωσε την άδεια του μέσα από τα κάγκελα της πόρτας και μετά από μια στιγμή ο φύλακας τού άνοιξε. Εκ πρώτης όψεως, του δόθηκε η εντύπωση ενός παράξενου προσφυγικού συνοικισμού: τα ίδια ξύλινα σπιτάκια. Πιο πριν, καθώς ερχόταν με το αυτοκίνητο, είχε προσπεράσει το Δρομοκαίτειο το οποίο είχε περιποιημένους κήπους, γερές λιθόκτιστες οικοδομές και καλοχτισμένα σπίτια. "Η ανισότης και για τους τρελούς, και μέσα στους τρελούς οι φτωχοί και οι πλούσιοι". Μέσα στο μικρό γραφείο της Διεύθυνσης ακολούθησε μια μεγάλη ανάκριση: ποιοι είναι, γιατί έρχονται, τι θα γράψουν και τι θέλει η μηχανή του φωτογράφου που συνοδεύει τον δημοσιογράφο. Ξαφνικά, σαν κάποιος να έδωσε...