Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων είναι απογοητευτικά για το πολιτικό σύστημα. Μικρή σημασία έχει ποιο κόμμα είναι πρώτο και ποιο δεύτερο και τρίτο. Το ζήτημα είναι ότι πλέον δεν συγκροτούνται ισχυροί πόλοι εξουσίας. Πολύς κόσμος βιώνει μια πεζή, ζοφερή πραγματικότητα, χωρίς ευκαιρίες ανέλιξης, εν τέλει χωρίς όνειρα ακόμα και για τα βασικά: σπίτι, καριέρα, οικογένεια. Οι νέοι είτε φεύγουν στο εξωτερικό είτε αποδέχονται μια ζωή χαμηλής πτήσης, χωρίς πολλές απαιτήσεις. Ο κόσμος γύρω έχει γίνει ρευστός και επικίνδυνος, κανένα αίσθημα ασφάλειας σε κανένα επίπεδο. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα ποσοστά της, ενώ εμπεδώνεται στον κόσμο η αίσθηση ότι αντί να κυβερνάει και να συγκρούεται με τα συμφέρονται απλώς διαιτητεύει με την επίκληση του "ευτυχώς υπάρχουμε και εμείς". Η αντιπολίτευση δεν εμπνέει και δεν βρίσκει τρόπο να συμβαδίσει με τα αιτούμενα της κοινωνίας, η οποία σύμφωνα με τις καταγραφές των δημοσκοπήσεων ψάχνει νέα πρόσωπα. Στην...