Ο πόλεμος δεν εξορίζεται ποτέ υπάρχει σαν κινούμενος δορυφόρος γύρω από τον πλανήτη και μας απειλεί πάντα. Και όχι μόνο αυτό αλλά έχει φθάσει να παράγει όπως έγραφαν οι Ντελέζ και Γκουαταρί, μια κυριαρχία ενότητας η οποία συμβάλλει ώστε να διαμορφώνεται έτσι ένα "πεδίο εσωτερικότητας". Ο πόλεμος βάζει το δίκαιο της πυγμής πάνω από όλα. Και αυτό γιατί όπως έλεγε ο Καλλικλής του πλατωνικού διαλόγου (483b,c) "Τους νόμους τους βάζουν οι αδύναμοι άνθρωποι και το πλήθος. Έτσι κατά τα δικά τους μέτρα και σύμφωνα με το δικό τους συμφέρον νομοθετούν, και επαινούν όταν επαινούν και ψέγουν όταν ψέγου, διακηρύσσοντας με σκοπό να εκφοβίζουν όσους έχουν τη δύναμη και την ικανότητα να πλεονεκτούν, ώστε να μην αρπάζουν τα περισσότερα, δείχνοντας ότι είναι άσχημο αλλά και άδικο πράγμα η πλεονεξία, όπως και η αδικία η απαίτηση δηλαδή να έχει πιο πολλά κανείς από τους άλλους". Το ένστικτο της επιθετικότητας έχει ενσταλαχτεί βαθιά στη συνείδηση χωρίς...