Έχει τόση σημασία εάν δυσκολευόμαστε να διαβάσουμε μια πρόταση 150 λέξεων ή αν μας ζορίζει η ανάγνωση του Καρόλου Ντίκενς; Σύμφωνα με τον Economist ναι, και πάρα πολύ μάλιστα. Ο λόγος είναι ότι η αυξανόμενη λογοτεχνική ωριμότητα φαίνεται να οδηγεί και σε αυξανόμενη πολιτική ωριμότητα. Η ανάγνωση βιβλίων περνάει κρίση με πολλές μελέτες να δείχνουν ένα παρόμοιο μοτίβο σε πολλές χώρες. Οι ενήλικοι διαβάζουν λιγότερο. Τα παιδιά διαβάζουν λιγότερο. Οι έφηβοι διαβάζουν πολύ λιγότερο. Σε πολύ μικρά παιδιά διαβάζουν λιγότερο, ενώ σε πολλά δεν διαβάζει κανείς. Τα ποσοστά ανάγνωσης είναι χαμηλότερα μεταξύ των φτωχότερων παιδιών -το φαινόμενο "χάσμα ανάγνωσης"- αλλά η ανάγνωση μειώνεται για όλους, παντού. Ενδεικτικά, στις ΗΠΑ, το ποσοστό των ανθρώπων που διαβάζουν για ευχαρίστηση έχει μειωθεί κατά δύο πέμπτα σε 20 χρόνια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο στο περιοδικό iScience. Το 40% των Βρετανών δεν είχε διαβάσει ούτε ακούσει...