Ο θάνατος έρχεται απροειδοποίητα. Μερικές φορές μπαίνει στο σπίτι τόσο αθόρυβα, που ακόμη και ο αέρας φαίνεται να αλλάζει. Ξαφνικά, το δωμάτιο όπου κάποιος ανέπνεε, γελούσε και προσευχόταν, μένει ακίνητο, σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Μέσα σε αυτή τη σιωπή γεννιέται ένα ερώτημα που πολλοί νιώθουν, αλλά λίγοι τολμούν να πουν δυνατά:Μπορεί κάποιος να κοιμηθεί στο κρεβάτι ενός ανθρώπου που έχει πεθάνει; Είναι επικίνδυνο; Είναι ασέβεια; Μένει κάτι από την ψυχή του "δεμένο" με εκείνο το μέρος; Αυτοί οι φόβοι είναι ανθρώπινοι. Δεν πηγάζουν από παράλογες δεισιδαιμονίες, αλλά από αγάπη. Όταν χάνουμε κάποιον αγαπημένο, ό,τι άγγιξε γίνεται ιερό. Το κρεβάτι όπου ξεκουραζόταν μοιάζει σαν να κρατά ένα αποτύπωμα της παρουσίας του, και η καρδιά διστάζει: να το πλησιάσει ή να το αποφύγει; Όμως, πριν φοβηθούμε, είναι σημαντικό να καταλάβουμε πού βρίσκεται πραγματικά η ψυχή του αποθανόντος.Η ψυχή δεν είναι παγιδευμένη στο σπίτι. Ένας από τους πιο συχνούς...