Με τον κίνδυνο της αποπαγκοσμιοποίησης να πλανάται στον ορίζοντα, οι αναπτυσσόμενες οικονομίες προσπαθούν να διαμορφώσουν νέες στρατηγικές ανάπτυξης. Η πιο επιτυχημένη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών - η εξειδίκευση σε εξαγωγικό, εντατικό σε ανειδίκευτη εργασία τομέα μεταποίησης - μοιάζει πλέον ανέφικτη. Το μοντέλο που ώθησε την ανάπτυξη της Νότιας Κορέας, της Ταϊβάν, της Σιγκαπούρης, της Κίνας και του Βιετνάμ μοιάζει ολοένα λιγότερο προσβάσιμο για χώρες της Νότιας Ασίας και της Υποσαχάριας Αφρικής. Αυτό που έκανε το παραδοσιακό μοντέλο τόσο αποτελεσματικό ήταν η στροφή στις εξαγωγές, οι οποίες επέτρεψαν σε χώρες όπως η Νότια Κορέα να αξιοποιήσουν μια σχεδόν απεριόριστη παγκόσμια ζήτηση. Οι εξαγωγές ενίσχυαν και την αποδοτικότητα της προσφοράς, ενώ η έμφαση στην ανειδίκευτη εργασία διασφάλιζε τη διασπορά των ωφελειών της ανάπτυξης σε ευρεία κοινωνικά στρώματα. Μια άλλη ισχυρή πτυχή του μοντέλου ήταν η ευθυγράμμιση της αύξησης της...