Το ελαιόλαδο, ο "υγρός χρυσός" της μεσογειακής διατροφής, βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της αγωνίας. Στην Ισπανία, που παράγει σχεδόν το 50% της παγκόσμιας ποσότητας, οι παραγωγοί μιλούν για μια "κρίση σε μόνιμη εγκατάσταση". Μετά από δύο κακές χρονιές, οι ελπίδες για ανάκαμψη διαλύονται υπό το βάρος της ξηρασίας και της παρατεταμένης ζέστης. Οι βροχές της άνοιξης είχαν τροφοδοτήσει προσδοκίες για μια "καλή" χρονιά, με παραγωγή κοντά στους 1,45 εκατ. τόνους. Όμως η πραγματικότητα του φθινοπώρου είναι διαφορετική: υψηλές θερμοκρασίες, ελάχιστες βροχοπτώσεις, καμένα εδάφη. Η Dcoop, μεγαλύτερη συνεταιριστική επιχείρηση του κόσμου, προειδοποιεί ότι "τα καλοκαίρια πλέον διαρκούν έξι μήνες" και το ελαιόδεντρο δεν προλαβαίνει να ανακάμψει. Σύμφωνα με την UPA, η παραγωγή στην Ισπανία δεν θα ξεπεράσει τους 1,2-1,3 εκατ. τόνους. Η COAG είναι πιο απαισιόδοξη: αν δεν βρέξει άμεσα, η πτώση μπορεί να φτάσει το 40%. Η βιομηχανία, πιο συγκρατημένη...