[...] Αντιμετωπίζοντας νηφάλια και ανεπηρέαστα το υπ' αριθ. 1 πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής, είναι εξόφθαλμο πως "το βάρος της αποδείξεως" πέφτει, άλλη μια φορά, στην Άγκυρα, και το βάρος του χειρισμού, τόσο σ' αυτήν όσο και σ' εμάς. "ΤΟ ΒΗΜΑ", 26.9.1999, Ιστορικό Αρχείο "ΤΟ ΒΗΜΑ" & "ΤΑ ΝΕΑ" Ανεξάρτητα απ΄ τα άπειρα δικά μας λάθη, είναι αναμφισβήτητοι και κοινότατοι τούτοι οι τόποι: α) Όσο η Ελλάδα δεν ζητάει από κανέναν τίποτα και δεν δίνει τίποτα απ' όσα της ανήκουν ιστορικά, γεωγραφικά, συμβατικά, τόσο η Τουρκία επιζητεί (αυτοκρατορικώ τω τρόπω) πάμπολλα που δεν της ανήκουν με κανέναν τρόπο, τόσο από εμάς όσο και από τους πάντες, χωρίς να δίνει τίποτα και ποτέ σε κανέναν. Που θα πει πως η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να υπάρχει ηρεμία ή έστω ύφεση, στην περιοχή, για τη διατήρηση του status quo - ενώ η Τουρκία έχει κάθε (παράλογο) λόγο να προκαλεί εντάσεις, τριβές, ρήξεις, για την ανατροπή αυτού του status. Την αρμονία και την...