Από όλα αυτά που επιχειρεί με τον βαρβαρικό τρόπο του ο πρόεδρος Τραμπ, ένα είναι εκείνο που νομίζω ότι θα μείνει, επειδή ήταν σταθερή επιδίωξη και όσων άλλων πέρασαν από τη θέση του, από τον Μπους τον νεότερο μέχρι τον Μπάιντεν. Η εποχή που οι Αμερικανοί πλήρωναν τον λογαριασμό για την ασφάλεια της Ευρώπης τελείωσε. Ολοι οι πρόεδροι της τελευταίας εικοσιπενταετίας ζητούσαν από τους Ευρωπαίους να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους, επειδή την ίδια ώρα οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ όλο και αυξάνονταν. Οι άλλοι προσπαθούσαν να το πετύχουν διακριτικά και ευγενικά, με το νυστέρι, ας πούμε, και δεν πετύχαιναν τίποτα - οι Ευρωπαίοι είχαν πολύ χοντρό πετσί για να πάρουν χαμπάρι. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Τραμπ, με τον μπαλτά του χασάπη στο χέρι, και η δουλειά έγινε. Εγινε άσχημα, άτσαλα και ηλιθίως. Συμφωνώ, όμως τι περιμένατε αφού ήταν ο Τραμπ με έναν μπαλτά; Ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί περιγράφουν την ανισορροπία στις...